Mi akiris la libron, "Kurioza eldono --- La libro pri Akita (gubernio) lingvo"n. Leginte ĝin mi pensas, ke ja "la dialekto Akita" ne estas dialekto, sed unu lingvo.
Kompreneble "Akita" estas unu gubernio de Japanio, sed oni ofte ne povas aŭskulti Akitan dialekton, kaj la dialekto havas proprajn vortaranĝojn, kiujn ne havas la norma japanlingvo.
Pri la velko de la dialektoj kelkaj homoj rigardas ĝin kiel la velkon de la amo pri la hejm-loko egale, sed mi dubas, ĉu tio vere estas trafa konscio.
Kaj la identaj homoj ankaŭ priploras la senleĝon de la japanlingvo en sama logiko, t.e. la maldensiĝo de la konscio de patoriotismo. Laŭ ili "bela japanlingvo" egalas al "bela japana kulturo" kaj al "la bazo de patriotismo". Ili rigardas la lok-amon sur identa vojo de patriismo.
Sed! Por tiaj homoj la dialektoj estas pereigindaj malamikoj de la patriismo, sed ili defendas dialektojn almenaŭ ŝajne. Ho, Ve!
『珍版 秋田語の教科書』というのを入手した。読んでみれば、なるほど秋田弁は方言ではなくて「秋田語」だ。
もちろん、秋田は日本の県であるのだが、秋田弁は聞き取れないことがあるし、標準語にはないような独特の言い回しもある。
方言の衰退について、ある人びとは郷土愛の衰退と見なしているようだが、僕はそんなの妥当な認識だろうかと疑うものである。
また、同じその人たちは、日本語の乱れを愛国心の希薄化だと嘆いているのである。彼らによれば「美しい日本語」＝「美しい日本文化」＝「愛国心(の基礎)」なのだそうだ。
しかしながら、このような人たちにとっては方言は愛国心の敵であるはずなのだが、彼らは方言を表面的には擁護しているのである。
