--- Cu vi ĉion konfesis? --- diris respektinda pastro al pekulo dum
la konfesado.
--- Ne, ankoraŭ unu peko ŝarĝas mian konsciencon: mi ŝtelis poŝhorloĝon, ĉu vi akceptos ĝin?
--- Mi? --- diris la ofendita pastro. --- Vi kuraĝas ofendi min kaj mian sanktan profesion? Redonu senprokraste la horloĝon al tiu, de kiu vi ŝteiis.
--- Mi jam provis redoni, sed li ne volas ĝin akcepti; mi petegas vin, prenu ĝin.
--- Ĉesu ofendi min, --- diris ia pastro --- vi devis ripeti vian peton.
--- Mi faris tion --- respondis la ŝtelisto ---, sed li ne volas akcepti.
--- En tia okazo --- diris la sankta, nenion suspektanta pastro, --- mi povas senpekigi vin, sed mi insiste ordonas al vi ne ŝteli plu.
Baldaŭ post la foriro de la konfesinto, la pastro rimarkis. ke lia propra poŝhorloĝo estis ŝtelita de la hoko, sur kiu li ordinare pendigis ĝin.
