Iam antaŭ longa tempo troviĝis unu budhisto Huike (vikipedio en la angla), kiu estis unu kondukito (disĉiplo) de Bodhidharmo. Huike iam volis disĉipliĝi al Bodhidharmo, sed estis rifuzita. Do Huike dehakis sian brakon, kaj per tio montris al Bodhidharmo, ke sian decido estas neordinara. Do, Bodhidharmo permesis lin disĉipliĝi.
La epizodo estas ne grava tie ĉi ...
Unu tagon Huike konfidencante petis al Bodhidharmo: "Majstro, mia koro estas plena de maltrankviloj, bonvolu forigi miajn maltrankvilojn."
Respondante Bodhidahrmo diris: "Bone, mi deprenu ion nomatan vian maltrankvilon. Do, unue la nomatajn maltrankvilojn elmetu antaŭ miaj okuloj. Se vi elmetos ilin, <
Dirite Huike fine rimarkis la sian aferon.
(Senutile mi aldonas: la maltrankviloj estas aferoj, kiuj ne havas siajn substancojn.)
慧可は達磨の弟子になるのに、断られて自らの左腕を切り落としてその決意のほどを見せて許されたという、武闘派？なのだが、ある日達磨に打ち明けたという。
「師匠、僕の心は不安でいっぱいいっぱいです。なんとか取り除いてください」
「よっしゃ、とりのぞいたる。まず、その不安とやらをここに、目の前に並べてみぃ。そしたら必ず取り除いたるさかい。はよ、これでございます、て、並べてみぃ。」
それで慧可は自分の不安には「実体」というものがないのだとやっと分かったのであった。
心理学ですね。
