お葬式 / La funebra ceremonio de bopatriono

おじいちゃん、おばあちゃんはうちから400数十キロ離れたOという町に住んでいて、新幹線の沿線なのだが、新幹線の駅からは遠い。お葬式も昼前に始まるのに朝早く家をでなければならなかった。
お葬式には就学前の子や小学校低学年の孫たちが参列した。えらいことに子どもらは、がんばって式を乱すようなことはなかったが、読経が始まるとそれぞれ椅子の上で身もだえして苦しんでいた。それはあたかもお経によって餓鬼が苦しんでいるようで面白かった。
娘も「帰りたい」などとは一言も言わず、がんばってくれた。帰りの新幹線で鼻血を出した。



Niaj gebopatroj loĝas en la urbo "O", kiu distancas je kvarcent kaj kelkdek kilometroj de nia hejmo, kaj la urbo "O" situas proksime de la nova trunklinio, sed malproksime de la stacidomo. La funebra ceremonio komenciĝis je tagmezo iom antaŭe, do ni devis eliris el hejmo frumatene por ĉeesti al ĝi.
Al la funebra ceremonio de bopatrino ĉeestis nepoj, kiuj estas antaŭ-element-lernantoj aŭ malaltaj gradaj element-lernantoj. Estiminde ili ĉiuj ne malhelpis la ceremonion eltenante enuon; de kiam komenciĝis la recitado de sutroj (, dum recitado), ili angoris turnante kaj tordante siaj korpoj sur siaj seĝoj (pro teda kaj enua recitado). Tio ŝajnis kvankam diabletoj suferiĝis per la sankta sutro, tion mi vidinte amuziĝis.
Ankaŭ mia 6-aĝa filino neniam diris, "volas reiri hejmen"; ŝi elportis ĉion. Sed en reiranta vagono de trajno ŝi nazsangis multe.