Mia filineto estas la unuajara lernanto de elementa lernejo. La semajna horplano de lecionoj ŝanĝiĝas ĉiu-semajne.
Do, lernantoj kaj mia filineto fojfoje eraras pri kunportendaj tekstoj aŭ ŝuoj, vestoj ktp. La instruistino diras, ke la unuajara lernanto ne havas la plenan povon por prepari sian kunportaĵon; tio estas la respondeco de siaj gepatroj; preparu kun gefiloj sekvantan tagan kunportaĵon. Ve, ĝena respondo.
Ĉi matene mia filineto preskaŭ postlasis ion. Mi diris al mia edzino, ĉu ni devu atentigi ŝi. Ŝi diris, "Ne. Fuŝigu ŝi, kaj ŝi poste neniam eraros".
Sed la instruisto diras, ke la infanoj ne povas komplete, ĉu ne?
Ŝi, filineto nia, estas saĝa kaj kompletema, ŝi ĉiam timas fuŝadon. Ŝi ne fuŝos dufoje.
Ho... Mi ne havas alian penson ol vi.
Sed ŝi rimarkis la aferon, kaj kunportis ĝin.
子どもは小学校一年生である。昔と違って授業の時間割は毎週変更されるのだ。
それで子どもらは教科書だとか体育館シューズだとか服だとかときどき忘れ物をする。先生が言うには、一年生に明日の準備をする十分な力はない、それは親の責任です、いっしょに明日の準備をしてやってください。えー？ めんどくさ。
今朝も何か忘れ物しそうになっていた。「なんも言うてやらんでええのか？」と家人に言うと、答えて曰く「失敗させたほうがいいのよ。そしたら次はちゃんとやるわ」
「でも先生は、そんなんできないって言ってたやろ？」
「あの子は賢いし、失敗するのをいつも嫌がってるから、一回失敗したら次はしないのよ」
「そうかなぁ。僕の考えは違うけどなあ」
結局、子どもは自分で気づいて持っていった。
