Mi kaj muzikilo / 私と楽器

Laŭ la donita temo de Ŝimamura-muzikinstrumentejo: Mi skribas pri "la rememoro de muzikinstrumentoj".


Piano kaj Ukulelo kaj Trumpeto kaj Mi mem, ĉiu estas diferenca inter si, do ĉiu estas bona.
Parodiante pseŭde.


Piano troviĝis en mia domo, tial mi fariĝis povi ludi ĝin je la nivelo de libro de Ferdinand Beyer (komencanta nivelo). Mi ne preferas privatan lecionon, mi ne iradis tian klason. Se ne havas pianon mi (miaj gepatroj), mi ne fariĝis povi ludi pianon.
Ukulelo troviĝas en mia domo, tial mi fariĝis povi ludi facilajn kodojn (akordojn), G7, Gm7, D7 ktp. C, F, G, A, Am, D, D7, G7, Gm7, A7 ktp... Se fingraj premejoj estas malpli ol 4 ejoj sur la kolo de ukulelo, eĉ infano povas ludi ĝin. Kaj per tiaj kodoj oni povas kanti multajn facilajn kantojn. Mi ne preferas privatan lecionon, kaj klaso de ukulelo ne troviĝis en mia areo. Se ne troviĝis ukulelo en mia domo, mi ne fariĝis povi ludi ukulelon.
Mi preferis bekfluton (ĝi estis lernilo de muzik-klaso en la elementa lernejo), kaj ĝi malbonodoris per salivo. Kaj mi ne povis ludi ĝin tiel dolĉe malgraŭ pri-strebi, samkiel profesia muzikisto en TV-programo.
Maturiĝinte mi aĉetis antikvan korneton (eo:klariono, de:Zink), kiu estas ligna buglo kaj arketipo de trumpeto. Ĉar mi atendis havi ĝin, do, kaj poviĝi ludi ĝin. Kaj ĉar tre mojosa estis la ludado de la klariono en TV-programo, mi deziris akiri ĝin. Sed ĝis tiam mi ne ludis muzikinstrumenton de lip-anĉo. Malgraŭ mia strebado, ĝi sonis ekster mia volo: Vfooo, Vifiiii, Sĥooo! Mi deziras iri la klason pri klariono, sed tia klaso ne troviĝas ĉirkaŭ mi, krome mi ne havas tempon.

Kaj filmetoj pri ludo de klariono (plej sube):





島村楽器のお題「楽器に関する思い出」を書きます。


ピアノとウクレレとトランペットと私、みんなちがってみんないい。
なんちゃって。


ピアノは家にあったので、バイエルくらいは楽譜を見れば弾けるようになった。習い事は嫌いなので、習いには行かなかった。ピアノがなければピアノは弾けるようにはならなかったであろう。
ウクレレは家にあったので、G7 とか Gm7 とか D7 くらいの複雑さのものなら弾けるようになった。C F G A Am D D7 G7 Gm7 A7 とにかく「押さえる」点が三箇所以内くらいだったら小学生にも弾ける。これくらい押さえることができれば簡単な歌ならたいていのものは弾ける。習い事は嫌いだが、教える教室はなかった。ウクレレがなかったらウクレレは弾けるようにはならなかったであろう。
リコーダーは好きだったがつば臭くなった。あと、どんなに息を調整してもテレビの「先生」が鳴らすような音はでなかった。
大人になって、トランペットの原型である木製のラッパ、ツィンクを買った。買って手許になければ吹けるようにはならないと思ったからだ。NHKの教育チャンネルで放送されていた演奏がかっこよかったから、ほしくなったのだ。しかし「ふえ」じゃあるまいし、リップリード(唇で鳴らすこと自体が未体験)の楽器は意思とは無関係にブフォー・ビヒー・スコーとしかならないのであった。これは習いに行ってもいいと思うのだが、もうそんな時間はないのであった。


探してもなかなか出てこない Zink の動画。

PS.リュート

以前、リュートを弾くことになった夢を見たことを書きましたので、追記しておきます。