Mi estas kato, ankoraux ne havas nomon.

En japanio oni vendas hejmajn bestojn en hejmbesta butiko.
Ni scias, tio estas riproĉinda por iuj homoj ne-malmultaj.
Sed en ĉi tiu artikolo mi ne temas tiun aferon.


https://twitter.com/i/moments/874485693828841472
Tvito de @sakurai_umi_

[Mi estas kato, baldaŭ mi havos unu jaron. ]


────────────


[Sed mi ankoraŭ ne havas mian propran nomon.]


────────────


Ahaa Ĉi tiu Skotcho estas aminda!
270 mil enojn... Multekoste...


────────────


Ĉu ĉi tio, malmulte kosta?
Ne, ĝi ne ĉarma.


────────────
────────────


Krome ĝi estas matura.


────────────


Mi volas la infanaaaan
Jes, konsente. Hahaha...


────────────


[Ankoraŭ foje...]


────────────


[Ĉiu diras saman frazon.]


────────────


Malbela!


Kun naza muko sur la vizaĝo!


Malpli grandan kanton mi volas!


[Mi jam rezignas mian sorton....]


────────────


[Ĉiuokaze neniu volas min...]


────────────


Ĉi katon mi aĉetu.


────────────
────────────



Ĉi katon mi aĉetu.



[Ee!?]


────────────


[Freneza, ĉi viro?]


[Ĉu mi estas donacaĵo al lia edzino?]
[Ĉu mi estas donacaĵo al lia filino?]


────────────


[Nepre mi plaĉas al neniu!]
[Mi ne volas esti redonota.]


────────────


[Ne esperigu al mi!]


────────────


Ĉu ĝi estos donacaĵo?
Ne.


────────────
────────────



Mi mem volas ĝin.


────────────


Ĝi estas tre aminda,


────────────


kaj aminda...
Estu mia familianeto...

https://twitter.com/i/moments/874485693828841472